097. III. Honorius pápa a pannonhalmi szent-mártoni apát és a zágrábi püspök közt asomogymegyei tized ügyében intézkedik. 1221.

Honorius Episcopus seruus seruorum Dei, dilectis filiis... Abbati de Curc (Zircz) in Bokan Vesprimiensis Diocesis, et... Strigoniensi et... Geuriensi Prepositis salutem et Apostolicam benedictionem. Olim inter dilectos filios... Abbatem et Conuentum Sancti Martini de Pannonia ex parte una, et venerabilem fratrem nostrum... Episcopum et Canonicos Zagrabienses ex altera super decimis quarundam possessionum et aliarum rerum in Comitatu Simigiensi existentium questione suborta, tandem post multas commissiones ab eodem Abbate super hijs a bone memorie I(nnocentio) Papa predecessore nostro ad diuersos iudices impetratis, venerabili fratri nostro... Geuriensi Episcopo et coniudicibus suis de utriusque partis assensu dedit idem predecessor noster suis litteris in mandatis, ut infra mensem lite legitime contestata causam ipsam sufficienter instructam ad Concilium remitterent Generale, quorum pars Zagrabiensis malitiose declinans examen recessit contumaciter ab eisdem, sicut in relatione iudicum eorundem ad ipsum directa continebatur expresse. Demum memorato 176Abbate ac... procuratore partis aduerse in dilecti filii nostri G... Sancti Theodori Diaconi Cardinalis, tunc subdiaconi, et Capellani dicti predecessoris nostri presentia constitutis, idem Abbas pro se et Conuentu suo ab Episcopo et Canonicis memoratis decimas omnium frugum et aliarum rerum terre culte ac inculte, siluarum, marturinorum, porcorum et cetetorum animalium, apum et tributorum ac uectigalium partis Comitatus Simigiensis, que est ultra fluuium Drauum, sicut ipsius cingitur limitibus Comitatus, nec non decimationes Capellarum Sancti Barnabe, Sancte Crucis, et Sancte Trinitatis ex parte Castri Simigiensis in Diocesi Vesprimiensi existentium cum fructibus perceptis ex eis, quibus fuerant, ut dicebatur, per eundem Episcopum spoliati, cum expensis quas in ejusdem prosecutione negotii usque ad illa tempora fecerant, ac facturi essent in posterum, sibi restitui postulauit, omne ius suum in iudicium deducendo; privilegium Sancti Regis Stephani, et confirmationes felicis recordationis Alexandri, Vrbani et Clementis Romanorum Pontificum predecessorum nostrorum ad intentionem suam fundandam super principali producens. Memoratus autem procurator ex aduerso respondens proposuit, Episcopum supradictum decimus memoratas inconcusse diutius possedisse, asserens nichilominus, quod dicta pars, que ultra Drauam exsistit, tempore dati priuilegii de Comitatu non fuisset eodem, et quod predicte Capelle, que circa Drauam erant cum parrochianis suis essent in Zagrabiensi Diocesi constitute, que omnia obtulit se tunc temporis probaturum. Vnde sepefatus predecessor noster, cum per assertionem eorum sibi de cause meritis plenius liquere non posset, venerabili fratri nostro Waciensi Episcopo et collegis suis causam eandem commisit fine debito terminandam. Verum cum iudices nominati tum propter ipsius obitum mandatoris, tum propter alias causas multiplices in negotio minime procederent memorato: nos ad instantiam Abbatis prefati... Preposito et... S... Vesprimiensi et... Albensi Vesprimiensis Diocesis Archidiaconis nostris dedimus litteris in mandatis, ut super hoc et aliis negotiis suis a dicto predecessore nostro iudicibus diuersis commissis, iuxta tenorem mandatorum ipsius procedere procurarent, qui sicut ex relatione intelleximus eorundem, in ipso negotio veriis de causis minime procedentes, 177ipsum re adhuc integra ad Sedem Apostolicam remiserunt. Procuratore igitur Abbatis iam dicti, ac dilecto filio Magistro Ambrosio Archidiacono Vesprimiensi nuntio partis aduerse propter hoc in nostra presentia constitutis dilectum filium nostrum E. Sanctorum Cosme, et Damiani Diaconum Cardinalem eis concessimus auditorem, cui cum de cause meritis per ipsos non potuerit fieri plena fides, nos causam ipsam vobis duximus committendam, discretioni uestre per Apostolica scripta mandantes, quatinus in negotio ipse non obstantibus aliquibus litteris super hoc a sede Apostolica impetratis usque ad definitiue sententie calculum sublato appellationis obstaculo procedentes causam ipsam, si de partium voluntate processerit, fine debito terminetis, facientes quod decreueritis anctoritate nostra firmiter obseruari. Alioquin eam sufficienter instructam ad nostram presentiam remittatis, prefigentes partibus terminum competentem, quo nostro se conspectui representent iustam dante domino sententiam recepture. Testes autem qui fuerint nominati, si se gratia, odio uel timore subtraxerint, per censuram ecclesiasticam cessante appellatione cogatis ueritati testimonium perhibere. Quod si non omnes hijs exequendis potueritis interesse, duo uestrum ea nichilominus exequantur. Datum Laterani IIII. Nonas Januarij, Pontificatus nostri anno quinto.

(Eredetie a szent-mártoni főapátság levéltárában.)

178